حالا چیکار باید کرد؟

اول از همه باید بدونیم که رشد بدون هم قطعاً میسر نیست و نکته مهم اینجاست که ما اصلاً برای زندگی فردی ساخته نشدیم. ما اومدیم که اجتماعی زندگی کنیم و با هم رشد کنیم. ما فوق العاده و بی‌نظیر هستیم. همونطور که خدا تو کتابش بهمون گفته “فَتَبارک الله اَحسن الخالقین”. ما شایسته احترام، عزت و رشد و توسعه هستیم. اینکار هم دقیقاً بر عهده خودمون هست. تو مهمترین و بهترین کسی هستی که میتونه تو رو به اوج برسونه. تو این مسیر ما باید آگاه بشیم و معرفت پیدا کنیم و رسالت وجودی و مسیر درست زندگی خودمون و پیدا کنیم. همچنین بصیرت پیدا کنیم و تشخیص بدیم چطور بهترین خودمون و بسازیم. چطور هم خودمون مؤثر باشیم و هم کمک کنیم تا دیگران مؤثر باشند. اصول زندگی جمعی و شاخص‌های ارزیابی و ارزشیابی عملکرد یک انسان کامل و متعالی که شایسته‌ی جانشینی خداوند باشه رو بدونیم، خیرخواه هم باشیم و خدمت به خلق خدا که همون خدمت به خدا هست رو با رعایت شاخص تقوا (یعنی دگردوستی و رضایت الهی) از ارز‌های اصلی زندگی خودمون بدونیم و به آنچه که می‌دانیم، عمل کنیم، اونم با مربیگری رب و راهنمایان منتخب پروردگار عالم (قرآن و اهل بیت).

رسالت وجودی ما چیه؟

ما در مجتمع آموزشی معصومی ارزش‌هامون رو بر اساس همین باورها ساختیم و بهش عمل می‌کنیم. رسالت و فلسفه وجودی ما، بودن در کنار هم و پایِ کار شما، آموزش و رشد مهارت‌های شما در تمام مراحل تصمیم‌گیری، یادگیری، به کارگیری، درگیری، پیگیری و نتیجه‌گیری است. حال این مسیر چه در توسعه فردی و زندگی شخصی باشد، چه در مسیر توسعه تحصیلی و شغلی و کار و کسب شما. یادمون باشه ما برای آرامش به این دنیا نیومدیم؛ ولی نگران نباشین، موقع و نوبت آرامش نیز به زودیمیرسه. فعلاً ما دعوت شدیم به یک سعی بزرگ  (و أن لَیسَ لِلانسان اِلی ما سَعی) و سعی یعنی تلاش آگاهانه  (تلاش+آگاهی=سعی) و به هر کسی به اندازه‌ی سعیش پاداش میدن. ما در این سعی بزرگ همراه شما هستیم.

یا علی